Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

donderdag 19 april 2012

Mijn nieuwe favoriete koekjes!

Één van de producten die ik nog steeds regelmatig uit de supermarkt haal zijn koekjes. Daar wil ik vanaf. Koekjes bakken is makkelijk en de meeste ingrediënten heb je doorgaans gewoon in huis. Dat moet ik dus beter kunnen. En lekkerder vooral. In mijn streven nog minder in de supermarkt te kopen, heb ik meteen al een nieuw favorietje gevonden. Hier het recept van mijn nieuwe favoriete koekjes! Boordevol havermout, dus met een beetje goed geloof hartstikke gezond (en met een beetje nuchter verstand boordevol boter en suiker…). Lekker, makkelijk en wanneer je de helft van het deeg invriest, is de volgende portie nog makkelijker te maken (rechtstreeks uit de vriezer 3-4 minuutjes langer in de oven en zeker zo lekker).

Havermoutkoekjes

Ingrediënten voor circa 35 koekjes
175g bloem
½ tl bakpoeder
85g havermout
175g kristal suiker
1 tl kaneel
140g koud boter in blokjes
70g gedroogde cranberry’s
50g hazelnoot of walnoot, grof gehakt
1 ei, losgeklopt

Meng de bloem, bakpoeder, havermout, suiker en kaneel. Voeg de boter toe en wrijf het geheel tot kruimels. Voeg de cranberry’s, noten en ei toe en meng met de hand snel tot een bal. Rol de bal uit tot een worst met een diameter van circa 2 cm. Pak het deeg in plastic folie en laat het deeg een half uur rusten in de koelkast.
Warm de oven voor op 180 graden. Haal het deeg uit de koelkast en snij in plakjes. Leg de plakjes op een met bakpapier beklede bakplaat. Bak de koekjes in circa 15 minuten goudbruin en krokant. Laat ze een kwartiertje op de bakplaat afkoelen en vervolgens verder afkoelen op een rooster. Nu kun je ze in de koektrommel stoppen, maar beter nog verstop je ze. Voor je het weet heeft het koekiemonster cq. huisgenoot ze gevonden en zijn ze op tot de laatste kruimel!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten