Ik moet het onder ogen zien, de vakantie is ten einde. Onze tuin is te klein voor onze tent(je), het is hier niet bepaald vakantieweer en morgen ga ik weer aan het werk. Nou ja, ik heb in ieder geval weer een hele keuken tot mijn beschikking en mijn favoriete winkeltje om de hoek.
De afgelopen weken stonden in het teken van heel veel wandelen in prachtige natuur, een beetje cultuur en heel veel koken met en eten van mooie (plaatselijke) producten. Het was heerlijk!
Ik heb hiervan de afgelopen weken af en toe wat op papier gezet, als het ware een culinair dagboek van onze reis. De komende weken zal ik jullie via dit blog meenemen op een culinaire (kampeer-) reis, door de natte bergen van Bosnië en het Durmitorgebergte van Montenegro, via Kroatië naar het altijd zonnige Umbrië, Toscane, Piemonte en Aosta-dal van Italië. Ik ben dus weer thuis, maar in mijn verhaaltjes ben ik nog even op vakantie.
Arrivederci, Ciao!
Als een god in ... Bosnië!
Nee, van de plaatselijke specialiteiten hoeven we het tot dusver niet te hebben, maar er is meer dan genoeg lekkers te krijgen. Zoals verse frambozen! En dan niet van die pietluttige kleine doosjes voor 3,50 euro, maar per emmertje voor omgerekend 1 euro! Ik heb me er in Jajce ongans aan gegeten, uit het vuistje, in de yoghurt en in de jam, hmmm. Verder had dat oude vrouwtje die deze frambozen op een kleedje langs de straat verkocht ook prachtige blauwe bessen en juweeltjes van verse erwtjes. Later hebben we met handen en voeten en het “Hoe en wat in het Joegoslavisch” (tweede druk, heel oud en nog van mijn oma geweest!) bij de slager proberen uit te leggen dat we graag 200 gram gehakt en 4 drumsticks wilden voor op de barbacue. Dat servo-kroatisch valt nog niet mee!
Maar voor nu weer even terug naar de frambozen. Een jam die ik thuis regelmatig maak is pruimen-frambozenjam. Als je geen frambozen per emmer kunt krijgen, kun je ook prima frambozen uit de vriezer nemen. Als ik nog wat oud fruit (aarbeien, kersen of bramen) over heb gooi ik die er vaak ook bij. Ik gooi eigenlijk altijd maar wat in de pan en let niet zo op de verhoudingen. Daarnaast maak ik het de ene keer met gewone suiker en doe ik er wat agar agar bij om hem wat steviger te maken, de andere keer wat gelatine en soms maak ik het met geleisuiker. In dat laatste geval voeg ik altijd wat minder suiker toe dan op de verpakking staat, anders wordt de jam naar mijn smaak te zoet. Je moet dus zelf kijken wat je lekker vindt, hier is slechts een voorbeeld van mij.
Pruimenframbozenjam
800 g pruimen (ik koop meestal voor weinig de overrijpe exemplaren bij de Turk/Iranier)
200 g frambozen
Sap van een halve citroen
800 g geleisuiker (of naar smaak meer)
Zorg dat je schone potten hebt (ik gebruik bijvoorbeeld oude pindakaas- en mosterdpotten, maar je kunt ook van die leuke weckpotjes kopen). Ik giet altijd kokend water over de potjes en deksels en laat deze in de oven op 50 graden drogen.
Breng alle in een pan aan de kook en laat het circa 15 minuten zonder deksel zachtjes, al roerende, koken. Druk ondertussen met een houten lepel de pruimen en frambozen stuk tegen de rand. Je kunt nu testen of de jam de goede consistentie heeft door een klein beetje in een glaasje te doen en dit even in de koelkast te zetten. Is de jam nog te slap, kook hem dan nog wat langer door.
Verdeel de jam over de potten, draai de deksels erop en zet de potten ondersteboven weg om af te koelen.
Lekker met zelfgebakken brood, maar dat recept houden jullie nog even van mij tegoed.
