Dromen over koken enzo...: Slow-cooking konijn

Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

woensdag 18 januari 2012

Slow-cooking konijn

Afgelopen weekend heb ik toch wat lekkers gemaakt! Sodabrood (met tarwebloem, tarwemeel en roggemeel) boordevol met gemengde noten, zonnepitten, pompoenpitten en havervlokken, zoooo lekker! Lekker met kaas, lekker met beenham, lekker met roomboter en (zelfgemaakte) jam. Daar kan ik geen genoeg van krijgen! Vandaar dat er nu weer eentje in de oven ligt. Maar het recept voor sodabrood heb ik eerder al een keer gegeven, dus hier een ander recept dat ik dit weekend heb gemaakt; zeer slow-cooking konijn van Jamie Oliver (wel een beetje aangepast natuurlijk). Onlangs was dit recept te zien op 24kitchen, dus wellicht komt het sommigen bekend voor. Het is doodeenvoudig, je hebt er geen omkijken naar, maar je moet wel even geduld hebben. Ik heb de voorbereidingen ’s avonds al gedaan, de pan in de oven gezet en de oven ingesteld zodat deze in de vroege ochtend aansprong. Het huis rook de hele dag heerlijk en ’s avonds hebben we een lekkere zachte pasta met konijn gegeten.

Slow-cooking konijn met een beetje van Jamie Oliver en een beetje van mezelf

Ingredienten voor 8 personen

8 dikke plakken ontbijtspek

2 blaadjes laurier

1 bol knoflook (in zijn geheel, in de schil)

2 wortelen, gehalveerd

2 rode uien, in de schil

1 heel konijn (liefst met de lever)

2 preien, gewassen

2 blikken gepelde tomaat

2 blikjes tomatenpuree

Bosje tijm

(Geraspte) nootmuskaat

½ liter Engelse ale (alternatief is bijv. Belgisch biertje zoals De Koninck)

Kippenbouillon of water

Peper en zout

600g pasta, ik had pappardelle, Jamie had penne

Stuk Parmezaanse kaas

Gremolata:

Schil van 2 citroenen

1 bosje platte peterselie, blaadjes grof gehakt

2 tenen knoflook gehakt

Neem een hele grote pan. Verhit een klein scheutje olie in de pan en bak de ontbijtspek beiderzijds even aan. Leg vervolgens de konijn in de pan en voeg alle andere ingrediënten behalve de gremolata, pasta en parmezaan toe. Voeg kippenbouillon toe tot het geheel onder staat (max ½ liter). Breng het geheel aan de kook en zet de pan met deksel circa 14 (!) uur in de oven. Stel de oven in op 100 graden, voorverwarmen hoeft niet. Kijk af en toe in de pan. Kookt de saus, zet het vuur dan ietsje lager.

Haal na 14 uur de pan uit de oven en laat een uurtje afkoelen. Trek (schone) rubber handschoenen aan (dit is niet perse nodig, ik had geen handschoenen, maar de saus en de groenten zijn erg warm en de handschoenen maken het volgende klusje wel makkelijker). Vis de groenten en konijn met een schuimspaan uit de pan. Knijp de groenten fijn tussen je handen, knijp de ui uit zijn velletje en doe hetzelfde met de teentjes knoflook. Haal het vlees van de botten en knijp de lever fijn. Doe de groenten en konijnenvlees terug in de pan. Warm de saus goed door en breng de saus op smaak met peper, zout en nootmuskaat.

Kook de pasta gaar volgens de verpakking (neem voldoende water, 1 liter per 100 gram). Giet de pasta af en meng door de saus. Verdeel over de borden, bestrooi met de gremolata en rasp er wat parmezaan over.