Juweeltje – nr. 2

Als mijn moeder indruk wil maken op bezoek ((schoon-)familie of bijvoorbeeld vrienden die carnaval komen vieren), dan doet ze dat natuurlijk met lekker eten. Na een voor- en hoofdgerecht volgt dan een van mijn moeders kookjuweeltjes: de (aardbeien)bavarois. Geloof me, ik heb hier diverse mensen, met pretoogjes van geluk, zich ongans aan zien eten, tot en met het uitlikken van de bak aan toe. En dat is een aardige prestatie, want als mijn moeder bavarois maakt, dan maakt ze veel! Nou kan ik me inbeelden dat veel mensen dit lezen en zich hier niets bij voor kunnen stellen.  Sterker nog, veel mensen krijgen de kriebels en kippenvel van alleen al het woord bavarois. Ik begrijpt dat. Nadat ik het ouderlijk huis heb verlaten ben ik “elders” menigmaal fors teleurgesteld. Voor de duidelijkheid, bavarois is geen glimmend drilpuddinkje en bavarois is ook geen rubbere schoenzool met een chemisch kleurtje. Nee, dìt is bavarois:

Vanillebavarois

½ l melk

¼ l slagroom

3 tot 4 eieren (afhankelijk van de grote), gesplitst

2 zakjes vanillesuiker

6 blaadjes gelatine, geweekt in koud water

5 + 2 + 2 eetlepels suiker

Roer de eidooiers los met 5 lepels suiker.

Breng de melk aan de kook en haal van het vuur. Meng enkele lepels melk (lepel voor lepel) door het ei-suiker-mengsel. Voeg vervolgens het ei-suikermengsel toe aan de hete melk. Knijp de gelatine uit en voeg met de vanillesuiker toe en los op in de melk. Laat het geheel afkoelen (eventueel in een bak ijswater, zodat het sneller gaat).

Klop ondertussen de eiwitten met 2 lepels suiker stijf en in een andere kom de slagroom met de laatste 2 eetlepels suiker stijf.

Schep, wanneer het melk-eimengsel afgekoeld en lobbig is, voorzichtig het eiwit en de slagroom er doorheen. Zet koel weg om verder op te stijven.

Deze bavarois wordt niet super stijf, maar lekker luchtig (doch heftig) en nog een beetje lobbig.

Zelf ben ik nog groter fan van de vruchtenbavarois van mijn moeder. Dat recept zal ongetwijfeld nog eens volgen.