Afgelopen weekend heb ik toch wat lekkers gemaakt! Sodabrood (met tarwebloem, tarwemeel en roggemeel) boordevol met gemengde noten, zonnepitten, pompoenpitten en havervlokken, zoooo lekker! Lekker met kaas, lekker met beenham, lekker met roomboter en (zelfgemaakte) jam. Daar kan ik geen genoeg van krijgen! Vandaar dat er nu weer eentje in de oven ligt. Maar het recept voor sodabrood heb ik eerder al een keer gegeven, dus hier een ander recept dat ik dit weekend heb gemaakt; zeer slow-cooking konijn van Jamie Oliver (wel een beetje aangepast natuurlijk). Onlangs was dit recept te zien op 24kitchen, dus wellicht komt het sommigen bekend voor. Het is doodeenvoudig, je hebt er geen omkijken naar, maar je moet wel even geduld hebben. Ik heb de voorbereidingen ’s avonds al gedaan, de pan in de oven gezet en de oven ingesteld zodat deze in de vroege ochtend aansprong. Het huis rook de hele dag heerlijk en ’s avonds hebben we een lekkere zachte pasta met konijn gegeten.
Dromen over koken enzo...
Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.
woensdag 18 januari 2012
Slow-cooking konijn
Afgelopen weekend heb ik toch wat lekkers gemaakt! Sodabrood (met tarwebloem, tarwemeel en roggemeel) boordevol met gemengde noten, zonnepitten, pompoenpitten en havervlokken, zoooo lekker! Lekker met kaas, lekker met beenham, lekker met roomboter en (zelfgemaakte) jam. Daar kan ik geen genoeg van krijgen! Vandaar dat er nu weer eentje in de oven ligt. Maar het recept voor sodabrood heb ik eerder al een keer gegeven, dus hier een ander recept dat ik dit weekend heb gemaakt; zeer slow-cooking konijn van Jamie Oliver (wel een beetje aangepast natuurlijk). Onlangs was dit recept te zien op 24kitchen, dus wellicht komt het sommigen bekend voor. Het is doodeenvoudig, je hebt er geen omkijken naar, maar je moet wel even geduld hebben. Ik heb de voorbereidingen ’s avonds al gedaan, de pan in de oven gezet en de oven ingesteld zodat deze in de vroege ochtend aansprong. Het huis rook de hele dag heerlijk en ’s avonds hebben we een lekkere zachte pasta met konijn gegeten.
Fijn geknepen groenten terug gooien is dat nog lekker?
BeantwoordenVerwijderenFijn geknepen groenten terug gooien is dat nog lekker?
BeantwoordenVerwijderenZe gaan erg grof in de pan, dus een beetje fijnknijpen kan geen kwaad en is wel zo lekker in de saus.
BeantwoordenVerwijderenBedankt, ok, gaan we proberen
BeantwoordenVerwijderenBedankt, ok, gaan we proberen
BeantwoordenVerwijderenWat doe je uiteindelijk met de plakken ontbijtspek? Haal je die eruit of serveer je die mee? Door de saus (lijkt mij wat groot) of los?
BeantwoordenVerwijderenHi, dank voor het mooie recept! Is het wild of tam konijn? Kan het ook met bouten?
BeantwoordenVerwijderenIk heb een jong wild konijn gekocht, heb ik daar voldoende aan?
BeantwoordenVerwijderen