Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

woensdag 25 januari 2012

Zonder vlees of vis te missen!

Sinds een jaar probeer ik in ieder geval één keer per week vegetarisch te koken. Nou is het natuurlijk makkelijk om recepten te maken zonder vlees of vis, maar het is pas een geslaagd vegetarisch recept wanneer je het ook echt niet mist. Wanneer je eigenlijk niet door hebt dat je een gerecht zonder vlees (of vis) aan het eten bent. Langzaam aan begin ik een kleine verzameling van dit soort receptjes te vergaren. Één van de beste vegetarische recepten blijft toch de aubergine-tomaten schotel met mozzarella (een soort aubergine parmigiano), een lekkere tomatensaus met super zachte aubergine. Ik eet het graag met zelfgemaakte pappardelle waar ik na het koken een flinke scheut lekkere extra vergine olijfolie door meng. Andere pasta of met lekker brood kan natuurlijk ook.

Aubergine-tomaten-mozzarellaschotel uit de oven

Ingredienten voor 4 personen
3 niet te dikke aubergines (niet te dik = meer smaak)
Een flinke scheut olijfolie
1 ui gesnipperd (of ½ rode en ½ witte ui, als je die toevallig over hebt zoals ik afgelopen zondag)
1-2 teentjes knoflook, fijngesnipperd
1 el tomatenpuree
2 blaadjes laurier, gekneusd
Bosje basilicum, steeltjes gesnipperd, blaadjes grof gescheurd
2 blikken gepelde tomaten
1 bol mozzarella in dunne plakjes
Versgeraspte Parmezaanse kaas

Verhit de olie in een hapjespan en fruit de ui op laag vuur aan. Zorg dat de ui zacht wordt, maar niet kleurt. Voeg de knoflook, basilicumsteeltjes en tomatenpuree toe en bak even mee totdat de puree zoet geurt. Voeg de blikken gepelde tomaat en de blaadjes laurier toe. Breng op smaak met peper en zout en laat 30 minuten op laag vuur met de deksel op de pan zachtjes pruttelen.
Verhit ondertussen een grillpan. Snijd de aubergine over de lengte in plakken van circa 1 cm dik. Grill de aubergine tot je aan beide kanten mooie grillstrepen ziet.
Warm de oven voor op 180 graden.
Vet een ovenschaal in met een scheutje olijfolie. Leg de helft van de plakken aubergine in de ovenschaal (in een enkele laag, maak afhankelijk van je ovenschaal eventueel 3 lagen in plaats van 2). Schenk hier de helft van de tomatensaus op. Verdeel er een beetje mozzarella (houdt circa tweederde achter voor de top) en een paar basilisumblaadjes over. Verdeel hier de tweede helft van de aubergine en vervolgens de rest van de tomatensaus over. Verdeel de rest van de plakjes mozzarella over de saus, strooi er een paar blaadjes basilicum en de geschaafde Parmezaanse kaas over.
Zet de schaal voor circa 30 minuten in de oven. Kleurt de bovenkant te snel, dek deze dan af met aluminiumfolie. Verdeel er voor het opdienen nog wat verse basilicum over en serveer met pasta of lekker knapperig brood.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten