Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

zaterdag 23 juni 2012

Het gouden duo in de keuken!

I’ve said it once, and I’ll say it again! Spek en ui zijn dè ultieme combinatie. Als een goed huwelijk, ze vormen een basis en gaan altijd goed samen. Niets dat daar verandering in kan brengen. Het gouden duo in de keuken! Samen aanfruiten in de pan en het water loopt je al in de mond. Bovendien zijn spek en ui goedkoop en heb je beiden eigenlijk altijd wel in huis. Een bijkomend voordeel, zo aan het einde van de maand. Want het geld is (relatief) op (no worries, het vakantiegeld en spaargeld is er nog hoor!). Hier dus weer een receptje met restjes en ingrediënten uit de voorraadkast. Lekker en helemaal niet vervelend!

Quiche met spek en ui
Ingrediënten voor 4-6 personen
250g bloem
180g koude boter in blokjes
200g ontbijtspek, in reepjes
2 uien, in halve ringen
3 eieren
200ml slagroom
200ml crème fraiche
50g geraspte (pittige) kaas (of een kaaskontje, geraspt)
Flink wat geraspte nootmuskaat
Peper en zout
Springvorm van circa 24cm

Wrijf bloem en boter met een snuf zout in een kom tot het lijkt op broodkruimels. Voeg 2 à 3 eetlepels ijskoud water toe en kneed snel tot een samenhangend deeg. Laat een uurtje in de koelkast rusten.
Warm de oven voor op 180 graden en vet de springvorm in. Rol het deeg uit en bekleed de springvorm ermee. Vul met bakpapier en steunvulling. Bak 15 minuten in de voorverwarmde oven. Verwijder de steunvulling en bakpapier en bak nog 10-15 minuten, tot de bodem er licht-goudbruin gekleurd uitziet.
Fruit in de tussentijd de spek en ui in een koekenpan op matig vuur een minuut of 10.
Meng crème fraiche, slagroom, ei, tweederde van de kaas en de nootmuskaat. Breng op smaak met peper en eventueel nog een klein beetje zout (de spek is ook al zout, dus vind ik extra zout doorgaans niet nodig).
Verdeel de spek en ui over de bodem. Schenk hier het ei-roommengsel over en verdeel de achtergehouden kaas over de quiche.
Zet de quiche in de oven en bak in circa 30 minuten goudbruin. Serveer met een simpele salade.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten