Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

woensdag 7 september 2011

Het kruidenparadijs!

We zijn nog steeds in Bosnië en vandaag hebben we niet ver van Sarajevo in de bergen gelopen. Het was een prachtige en pittige wandeling/beklimming. We zijn helaas niet helemaal goed gelopen, maar dat mocht de pret niet drukken. Want het leukste aan dit soort tochten zijn de cadeautjes die je onderweg tegenkomt; de overvloed aan die heerlijke, sterk geurende, wild groeiende kruiden! Het begint bijna een vakantietraditie te worden. Zoals vorig jaar in de Franse Alpen en twee jaar terug in Asquin, heb ik weer naar hartenlust munt, oregano en vooral véél tijm kunnen plukken! Lekker om vlees of vis mee te marineren en voor stoofpotjes zoals coq au vin. Maar vandaag hebben wij de tijm gebruikt om 2 mooie forelletjes mee te vullen.

2 forellen
Bosje verse tijm
1 citroen, de helft in plakjes, de andere helft in 2 partjes om over de vis uit te knijpen
Peper en zout

Maak de forellen schoon (of, wanneer de visboer dat al gedaan heeft, spoel de forellen af met water en dep droog). Strooi peper en zout in de buikholte en vul deze met de plakjes citroen en de verse tijm.  Grill de forellen op de barbecue (afhankelijk van de grootte) in circa 10-15 minuten gaar.
Aangezien de zomer voorbij is, wil je de visjes misschien liever binnenshuis bereiden. Warm in dat geval de oven voor op 200 graden. Grill of bak de vis in de pan even aan beide kanten en zet de vis (afhankelijk van je pan, met pan of op een bakplaat)circa 15 minuten in de oven.
Wij aten daarbij een salade van komkommer, tomaat, sjalot en een lokaal kaasje dat we bij een boer langs de weg hadden gekocht (en wel wat weg had van feta). Lekker met een dressing van rode wijnazijn, olijfolie, peper, zout en nog een toefje verse tijm.
En toe: verse muntthee!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten