Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

vrijdag 20 december 2013

Kerstkransjes

En nog een kleine toegift, een paar dagen voor kerst. Voor alle eiwitten die je deze dagen over gaat hebben (indien je zoals ik recepten gaat maken met enkel eidooier) Bovendien hartstikke leuk voor in de kerstboom! (Als ze de boom halen en niet per ongeluk onderweg van keuken naar kerstboom door hongerige huisgenoten al opgesnoept worden). Ik moet zelf nog een beetje aan mijn spuittechnieken werken, maar lekker waren ze wel!
 
Kerstkransjes
1 eiwit
Snufje zout
50g suiker
Eventueel een paar drupjes vanille-essence en/of een snufje kaneel of andere smaakmaker)

Warm de oven voor op 150 graden. Bekleed een bakplaat met bakpapier.
Klop het eiwit met het snufje zout tot zachte pieken. Voeg al kloppend beetje bij beetje de suiker toe totdat het eiwit mooi glanzend en stijf is. Doe het eiwit in een spuitzak en spuit er (mooie) kransjes van op het bakpapier.
Schuif de kransjes in de oven en verlaag de temperatuur naar 100 graden. Bak de kansjes 30 minuten (of wat langer als je grote kransjes maakt). Zet de oven uit en laat de oven afkoelen met de kransjes er nog in.



Gepost door op
Labels:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)