Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

donderdag 29 augustus 2013

maïskolven

Ik zit, met de receptjes die ik met jullie moét delen, natuurlijk nog midden in de geweldige creaties die ik onlangs op vakantie heb gemaakt. Deze post-vakantie-blues moet echter even onderbroken worden voor het volgende (geweldige) seizoensproduct; suikermais. Ik denk nog vaak met weemoed terug aan mijn jaar in Australië. 20 dolarcent per maïskolf (in de tijd dat je nog omrekende naar de Nederlandse gulden. Ik wordt oud…), bijna all year round. In Nederland zijn de maïskolven maar vrij kort verkrijgbaar, maar op dit moment kun je ze bijna overal kopen. In ieder geval overal waar ik kom; de groenteboer, de bio-winkel en bij de Iraniër/Turk om de hoek. Of ze ook bij de supermarkt te krijgen zijn, geen idee. De supermarkt is vooral goed voor schoonmaakproducten en tja, daar heb ik zo mijn mannetje voor ;-)). Koop niet die muffige voorverpakte exemplaren, maar neem de verse maïskolven die nog lekker in hun hooi en groene jasje verpakt zitten. Trek (ongegeneerd) de boel bij de punt een beetje open, check de gele pareltjes en kies zo de mooiste exemplaren die de groenteboer te bieden heeft. Hoe jonger de kolfjes, hoe beter.
Of je nou de prof onder de amateurkoks bent of de grootste culinaire kluns, maïskolven koken kan iedereen.
 
Maïskolven
Ingrediënten
Per persoon 1 maïskolf
Roomboter
Zout uit de molen

Verwijder de groene bladeren en het hooi. Snijd de steel van de kolf. Breng ruim water met wat zout aan de kook, in een pan waar de maïskolven mooi in passen. Voeg, als het water kookt, de maïskolven toe en kook ze 10 minuten. Giet af en laat kort uitstomen. Smeer ze in met een goede klont boter en maal er wat zout uit de molen over. Lekker met alles van de barbecue en met Mexicaans.

Ps. En denk je niet van maïs te houden, omdat je maïs uit blik niet blieft. Ik praat pas weer met je, wanneer je dit hebt geprobeerd!
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten