Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

zondag 3 juli 2011

EGGtoberfest!!!

Mijn huisgenoot en ik zijn onlangs getrouwd. Als huwelijkscadeau hebben wij van mijn ouders de geweldige Big Green Egg gekregen. Voor degene die niet bekend zijn met de Big Green Egg, dit is de absolute koning onder de barbecues. Het heeft een goede temperatuurregulatie en je kunt er bijna alles op doen (barbecueën, roken, pizza bakken). Zo’n apparaat is geschikt voor alledaags gebruik, maar vraagt in het weekend dus gewoon om een feestje! Daarom hebben wij gisteren onze getuigen en ceremoniemeesters uitgenodigd om hen te bedanken voor hun mooie woorden en daden op onze grote dag. En hoe kan dat nou beter dan met een groots eetfestijn; “het EGGtoberfest”!
Dus mooi in thema met tirolerhoedjes en onder het genot van champagne en Duits witbier hebben we lekkere worstjes, gemarineerde kippenpoten, gegrilde groenten, home-baked (pan)brood, en spareribs gegeten met gepofte bananen,  vanille-ijs en chocoladesaus toe!
Het was een relEGGste en EGGcelent geslaagde avond!
Ik heb gekookt, dus de afwas is voor mijn huisgenoot?

 Voor vandaag het recept van de gemarineerde spareribs met gepofte aardappel:
1½ kg (ongemarineerde) spareribs
3 eetl ketchup
1 eetl korianderpoeder
¾ eetl komijn
 eetl ketjap
1 eetl worcestersaus
1-1½ thl sambal
1 eetl honing
4 grote aardappels
Boter
Aluminiumfolie

Maak de marinade door de ketchup, koriander, komijn, ketjap, worcestersaus en sambal  te mengen. Smeer de spareribs in met de marinade en laat ze minimaal een half uur, maar liefst enkele uren marineren. Wikkel de aardappelen in aluminiumfolie. Steek de barbecue aan (of zet de oven op grillstand). De Big Green Egg verhit ik tot 160-170 graden (niet zo heet dus) en leg de aardappelen direct op de kolen. Leg het rooster op de barbecue en leg hier de spareribs op. Indien mogelijk, sluit de deksel van de barbecue. Voeg aan de marinade die nu in het bakje achter is gebleven de honing toe en eventueel nog wat lichte sojasaus en/of worcestersaus. Na ca. 25 minuten de aardappelen en spareribs omdraaien. Smeer de spareribs in met de honingsaus. Sluit de deksel opnieuw en rooster ca. 10 minuten. Houdt nu, met de honing erop, in de gaten dat de spareribs niet verbranden. Draai de spareribs nogmaals om en smeer nogmaals in met de honingsaus. Sluit de deksel en rooster nog ca. 10 minuten.
Serveer de spareribs met de gepofte aardappelen (met een flinke klont boter en wat zeezout) en een groene salade.

En vooruit ook nog het recept van de gepofte banaan met vanille-ijs en chocoladesaus,
Want ik moet toch ook echt even kwijt wat voor leuke groenteman ik heb.  Eigenlijk is het geen groentewinkel, maar een soort “winkeltje van alles” met groenten, fruit, vrijwel alle soorten kruiden, saffraan, heerlijke paddenstoelen (in het seizoen zelfs verse morieljes en eekhoorntjesbrood. Niet voorverpakt, maar zo uit te zoeken), 00-bloem, semola, olijfolie enz. enz. Hij heeft ook geweldige vanillepeulen. Niet van die droge harde kleine vanillestokjes, maar zacht soepele grote geurende peulen, rijk aan een grote hoeveelheid vanille. Zijn enthousiasme is aanstekelijk wanneer hij me in de weckpot met peulen laat ruiken en vertelt dat ik de peul vooral na gebruik niet weg moet gooien, maar in de suiker moet steken om vanillesuiker te maken (alsof ik anders zou doen, wanneer de peul niet lekker in de melk getrokken zou hebben).

4 bananen
370 ml volle melk
1 vanillestokje (indien je zo’n machtig mooie peul hebt, voldoet een halve peul)
100 gr. Eigeel (dooiers van 4-5 eieren)
130 gr suiker
160 ml slagroom
40 gr pure chocolade in blokjes
Een klontje boter

Vanille-ijs volgens recept van Roberto Gelato (beste ijszaak van Utrecht, van Nederland misschien wel). Verwarm de melk in een steelpan tegen de kook aan. Snijd het vanillestokje over de lengte in, schraap het merg eruit, voeg dit samen met het stokje aan de melk toe en laat 30 min. zachtjes trekken. Scheid ondertussen de eiwitten van de dooiers. Klop in een ruime kom de eierdooiers met 100 gr suiker dik en romig en heel licht van kleur. Klop in een andere kom 110 ml slagroom met de rest van de suiker mooi stijf. Verwijder het vanillestokje uit de melk. Schenk een deel van de hete melk al roerend met een garde bij het dooiermengsel en schenk dan alles bij de rest van de hete melk in de pan. Laat dit roerend binden (niet koken!). laat deze vla onder regelmatig roeren goed afkoelen. Meng de vla met de stijve slagroom en zet 1 uur in de koelkast. Schenk het mengsel in een ijsmachine en bereid het ijs volgens de gebruiksaanwijzing. Indien je deze niet hebt, schenk het mengsel in een ruime plastic bak en zet 3-4 uur in de diepvries. Klop het ijs elk half uur (met een mixer) goed om. Klop het de laatste keer heel goed door met bijvoorbeeld een blender of staafmixer. Zet het dan nog 5-10 minuten in de diepvries voordat je het ijs serveert.
Wikkel de bananen in aluminiumfolie en leg ze 15-20 minuten direct op de kolen, keer halverwege.
Maak ondertussen de chocoladesaus. Verhit de 50 ml achtergehouden slagroom om matig vuur en voeg de chocolade toe. Laat de chocolade onder voortdurend roeren smelten tot je een mooie egale saus hebt. Eventueel kun je nog een drup schenkstroop toevoegen. Voeg het klontje boter toe en laat deze al roerende smelten.
Haal de bananen uit de aluminiumfolie en uit hun schil. Server de bananen met een bol vanille-ijs en de chocoladesaus.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten