Dromen over koken enzo...: Beef Wellington

Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

maandag 7 januari 2013

Beef Wellington

Tja, het is ondertussen alweer januari. De maand van grote culinaire uitspattingen ligt helaas achter ons. Toch moet ik nog even mijn grote kerstsucces met jullie delen. Tweede kerstdag heb ik het Beef Wellington recept van Gordon Ramsay gemaakt. Nou vond ik vlees in een bladerdeegkorstje altijd een beetje dubieus, maar nadat ik het recept op Youtube had gezien moest ik het toch een keertje proberen. Het is een absolute aanrader, dus gooi alle goede Nieuwjaarsvoornemens overboord en maak dit overdadige maar heerlijke gerecht!

Beef Wellington
Ingrediënten voor 8 personen
800g ossehaas
600g kastanjechampignons
100g kastanjes
10 dunne plakjes parmaham
Mosterd
350g roomboter bladerdeeg
1 eigeel
1 teentje knoflook
Takje tijm

Kruid het vlees met peper en zout. Verhit 2 el olijfolie in een koekenpan en braad het vlees rondom aan. Haal het vlees uit de pan en smeer direct in met mosterd. Laat het vlees rusten.

Doe de champignons met de knoflook in de keukenmachine en hak vrij fijn. Verkruimel de kastanjes erboven en maal nog kort.

Verhit een koekenpan en bak het champignonnenmengsel tot het meeste vocht is verdampt. Breng op smaak met zout en peper en bestrooi met de tijmblaadjes.

Spreid een stuk vershoudfolie over je werkblad. Bekleed met de plakjes parmaham. Spreid hier het champignonnenmengsel over. Leg hierop het vlees en rol het geheel (met behulp van het vershoudfolie) strak op. Laat het vlees 15 minuten rusten in de koelkast.

Rol het bladerdeeg uit. Spreid opnieuw een stuk vershoudfolie over je werkblad. Leg hier het bladerdeeg en de vleesrol (zonder vershoudfolie) op. Snijd overtollig bladerdeeg af en rol het geheel weer strak op. Laat het opnieuw 15 minuten (of tot gebruik) rusten in de koelkast. Verwijder vershoudfolie, smeer in met eigeel en bak circa 30 minuten of tot een kerntemperatuur van circa 52 graden. Laat het vlees 10 minuten rusten voordat je het aansnijd.

Wil je iets meer informatie over het recept, het youtube-filmpje van Gordon is een aanrader (Gordon Ramsay’s Christmas Beef Wellington recipe).