Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

woensdag 26 oktober 2011

Pasta “easy peasy”

Van huis en haard ontheemd (nou ja, meer van huis en KEUKEN). Met angst- en paniekklachten (hartkloppingen, hyperventilerend, zweetaanvallen, licht in het hoofd, tintelingen en ga zo maar door) heb ik de deur achter me dichtgetrokken, want hoe moet dat nou de komende tijd?
Ik heb weer afstand moeten doen van mijn keuken, mijn kruiden, mijn pannen, mijn keukenmachine, mijn oven, mijn kookboeken, mijn vriezer, mijn lekkere olie en de rest van mijn voorraadkast. Ach,  die kookzorgen leiden lekker af van wat er werkelijk spannend is, want letterlijk gaat het dak eraf, wordt er een verdieping op het huis gebouwd en krijgen we een nieuwe badkamer.
Tja en als je weinig in huis hebt, kun je altijd nog aan de pasta “easy peasy”. Deze pasta eten wij vaak op vakantie na een lange dag reizen. Alle ingrediënten zijn in de supermarkt te koop (al is dat eigenlijk niet waar, want probeer daar maar eens goede parmezaan en goede pasta te vinden) en al is dat tegen mijn principes, af en toe is dat wel handig. Het lijkt op pasta carbonara, maar dan met champignons en met room (volgens een van mijn kookgoeroe’s, Onno Kleyn, is dat uit den boze). Een van de hoofdingrediënten voor de saus is pasta-kookvocht. De room zou je kunnen vervangen voor bijvoorbeeld een beetje crème fraiche, de champignons zou je achterwege kunnen laten. Pasta-kookvocht is echter essentieel en niet te vervangen door water of bouillon. Doordat de pasta erin gekookt heeft bevat het zetmeel en dat zorgt voor wat binding.

Ingrediënten 4 personen
300g spaghetti (wij nemen altijd wat minder, want wij zijn niet zulke grote eters)
2 sjalotten, gesnipperd
250g champignons in plakjes
100g ontbijtspek in reepjes
125ml slagroom
4 eidooiers
80 g Parmezaanse kaas geraspt en voor de liefhebber nog wat extra
Peper en zout

Breng water aan de kook voor de pasta. Verhit een scheutje olie in de pan en fruit de sjalotten en ontbijtspek even aan. Voeg de champignons toe en bak alles op halfhoog vuur. Kook ondertussen de pasta. Voeg wanneer de pasta bijna klaar is slagroom toe aan het spek- en champignonnenmengsel en warm even door. Haal de pan van het vuur en meng de Parmezaanse kaas door de saus.
Giet de pasta af, maar houdt een kopje kookvocht apart.  Voeg de pasta met een scheut kookvocht toe aan de saus. Meng de eidooiers door de pasta, meng er lekker wat versgemalen peper door en voeg zo nodig nog wat extra kookvocht toe.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten