Dromen over koken enzo...: Caramelle met ricotta, basilicum en zwarte olijven

Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

dinsdag 8 oktober 2013

Caramelle met ricotta, basilicum en zwarte olijven

Dames en heren, het is vandaag dinsdag. Dat betekend dat u nog 3 dagen de tijd heeft om aan het idee te wennen dat u komende zaterdag aan de slag moet en lekkere zelfgemaakte pasta gaat maken! Dit is een receptje van Jamie Oliver. Geloof me, je kunt dit en het is vele malen beter dan die gevulde karton uit het koelvak van de supermarkt!

Caramelle met ricotta, basilicum en zwarte olijven
Ingrediënten voor 6 personen
Pastadeeg:
500g bloem tipo 00
5 eieren
Scheutje olijfolie

Flinke bos basilicum, blaadjes gehakt
250g (buffel)ricotta
Een kwart (of iets meer) nootmuskaat, geraspt
Een handjevol lekkere zwarte olijven, ontpit en gehakt
2 handen geraspte Parmezaanse kaas
Extra vierge olijfolie
2 klonten boter
2 tenen knoflook, in dunne plakjes
400g rijpe tomaten, ontdaan van zaadjes en grof gehakt
Balsamicoazijn

Maak het pastadeeg. Doe bloem in een kom. Maak een kuiltje in het midden en breek hierin de eieren. Voeg de olijfolie en snufje zout toe. Meng en kneed (het flink!) tot een gladde bal. Verpak in plastic folie en laat een half uurtje rusten.
Meng helft van de basilicum met de ricotta, nootmuskaat, olijven en helft van de kaas. Breng op smaak met peper, zout en een klein scheutje olijfolie.
Rol de pasta uit (bij voorkeur met een pastamachine) uit tot plakken. Verdeel de vulling in hoopjes over de pasta en vorm er caramelle van.
Verhit voor de saus een klont boter met een scheut olijfolie. Voeg knoflook en rest van de basilicum toe en na een minuut de tomaten. Laat het mengsel bijna aan de kook komen, zet het vuur laag en laat het mengsel 5 minuten sudderen tot de tomaten zacht zijn. Proef en breng de saus op smaak met peper en zout en een heel klein scheutje balsamicoazijn.
Breng een grote pan water (reken altijd 1L water voor 100g pasta) aan de kook. Kook de caramelle 2 tot 3 minuten, tot ze boven komen drijven. Schep ze voorzichtig met een schuimspaan in een vergiet en houd een beetje kookvocht apart.
Doe de caramelle bij de pastasaus en hussel alles door elkaar. Schenk er een beetje kookvocht bij om de boel smeuïg te houden. Verdeel over de borden. Bestrooi met de achtergehouden Parmezaanse kaas, nog een beetje verse basilicum en schenk er nog een straaltje goede olijfolie over.

Dromen over koken enzo...