Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

dinsdag 15 oktober 2013

Appel-kaneel-moes

Met pijn in mijn hart zie ik nog steeds vlierbessen aan de bomen en de struiken hangen. Waarom laat iedereen deze pareltjes toch hangen? Terwijl er zo’n lekkere jam mee te maken is! Waarom pluk je zelf niet nog wat meer, zou je je af kunnen vragen. Maar de vriezer zit al tjokvol en manlief is er na vlierbessenjam, vlierbessentaart, vlierbessencake en vlierbessencrumble ook wel eventjes klaar mee.
Ach veel tijd om te treuren heb ik niet. Dankzij de tuin van mijn ouders kom ik ondertussen namelijk bijna om in de appels. Na appeltaart, appelcrumble en appelkoek heb ik nog steeds tassen met appels over. Nu ga ik over enkele dagen op  vakantie en appels laten zich helaas niet zo goed invriezen. Hoe kan ik al die appels nou zo gemakkelijk en snel mogelijk verwerken? Het antwoord werd appel-kaneel-moes. Nou ben ik zelf niet zo’n groot fan van appelmoes (klein jeugdtrauma van warme appelmoes die opspatte tot aan het plafond…), maar eenmaal in een (gesteriliseerde) pot, kan je het gemakkelijk bewaren en zo af en toe iemand een potje cadeau doen. En zelfs voor niet zo’n moeserig tiepje, moet ik zeggen, deze appel-kaneel-moes is met dikke lobbige yoghurt toch eigenlijk best wel lekker als dessert of ontbijt.
De hoeveelheid suiker is variabel, afhankelijk van de zuur- en zoetheid van je appels en afhankelijk van hoe zoet je de moes wilt hebben.
 
Appel-kaneel-moes
Ingrediënten voor circa 2 potten
1kg (friszure) appels, geschild, klokhuis verwijderd en in stukken
100-125g suiker of rietsuiker
Sap van ½ citroen
1 flinke tl kaneel
Snufje zout

Doe alle ingrediënten in een ruime pan en breng afgedekt aan de kook. Laat op laag vuur, onder af en toe roeren, 10-15 minuten pruttelen. Ik houd van een wat grovere moes. Als je de moes fijner wilt zou je de appels nog wat langer kunnen laten koken of met een pureestamper fijn kunnen stampen.

Gepost door op
Labels: , , , ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)