Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

donderdag 4 juli 2013

Spaanse chorizo kikkererwten stoof

Zomer lijkt geen seizoen voor stoofpotjes, maar dit Spaanse chorizo kikkererwten stoofpotje kan eigenlijk goed in alle seizoenen. Dat kwam goed uit, want ik had nog 2 chorizoworstjes in de vriezer en gedroogde kikkererwten heb ik altijd in huis. Vind je het weken en koken van kikkererwten te omslachtig, dan kan het natuurlijk ook met kikkererwten uit blik, maar die missen wel de bite en hebben een minder notige smaak. Ditmaal heb ik het gemaakt met aubergine, want die had ik nog in huis en moest op, maar met spinazie is ook lekker.
 
Spaanse chorizo-kikkererwten-stoof
Ingrediënten voor 2 personen
100g gedroogde kikkererwten, minimaal 12 uur geweekt
1 blik tomatenblokjes
2 chorizoworstjes, in plakjes
½ rode ui in halve ringen
1 teen knoflook, fijngesneden
1 kleine aubergine, in dobbelstenen
½ tl gerookt paprikapoeder (naar smaak meer)
½ tl komijn
Halve rode peper, fijngesneden

Giet de kikkererwten af en zet met ruim water op. Breng het water aan de kook en laat circa 20 minuten zachtjes koken. Giet de kikkererwten af.
Bak de chorizo aan en haal uit de pan. Fruit ui en knoflook aan in dezelfde pan. Voeg aubergine toe en bak een paar minuten. Voeg de kruiden toe en bak totdat ze goed gaan geuren. Doe de tomatenblokjes en kikkererwten in de pan en laat een half uurtje zachtjes pruttelen. Voeg de laatste 5 minuten het vlees weer toe. Bestrooi met peterselie en serveer met brood.
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten