Dromen over koken enzo...

Iedereen heeft dromen. De ene droom is realistisch, de andere droom is daar verre van. Zoals de een ervan droomt om voetballer te worden, of een ander om actrice te worden, zo droom ik erover om culinair journalist te worden. Het is niet 100% onmogelijk, maar het ligt totaal niet binnen de verwachtingen. Met dromen mag dat. En zoals dat hoort bij dromen, heb ik ook een aantal helden die bij mijn droom horen. Om te beginnen, de Van Basten van de culinaire journalistiek; Onno Kleyn, de Goeroe! Op zijn culinaire schrijfkunst ben ik toch al wel enkele jaren een beetje verliefd. Een man die het begrijpt! Geen poespas, geen liflafjes of moleculair geëxperimenteer, maar degelijke goede en héérlijke gerechten. Daarnaast ben ik ook groot fan van Sylvia Witteman. Haar gerechten spreken me wat minder aan, maar de verhalen die zij schrijft des te meer. Wat een geweldige schrijfstijl, die mij keer op keer laat grinniken en lachen. En ten slotte, mijn absolute favoriet, mijn voorbeeld; Marcus Huibers. Niet alleen is deze man een culinair journalist met leuke verhalen waar ik mij helemaal mee kan identificeren, hij is ook nog hoogleraar in de psychologie! Wanneer hij in staat is om in zijn leven twee mooie werelden (de culinaire en de medische wereld) op deze manier te combineren, zou ik dat dan misschien, heel misschien, ook kunnen? Want voor iemand die droomt van een carrière als culinair journalist, loopt mijn carrièrepad toch in een iets wat andere richting. Na de middelbare school ben ik geneeskunde gaan studeren en ondertussen ben ik arts. Mijn beroep als arts zou ik absoluut niet in willen wisselen. Het is een mooi beroep en het past bij mij. Maar daarnaast is koken mijn grote hobby. Een dag niet gekookt, is een dag niet geleefd. In koken vind ik ontspanning. Na een drukke dag, werkt niets zo ontspannend als hakken, snijden en bovenal roeren in een pan. Ik houd van goede producten en walg van potjes, pakjes en kant-en-klaar. Daarnaast vind ik het heerlijk om na te denken over recepten die ik kan gaan maken. Ik verslind kookboeken en lees ze als een verhalenbundel. Op mijn nachtkastje ligt standaard een kookboek, waar ik voor het slapengaan altijd nog even een receptje uit lees. Ook de ochtend begin ik steevast met een recept, namelijk het recept in de krant. En naar aanleiding van bovenstaande helden, moge het duidelijk zijn welke krant ik lees. In mijn droom sta ik dan ook in dezelfde volkskeuken te koken als mijn helden. Maar ik ben nog jong en je moet ergens beginnen. Dus daarom heb ik besloten te beginnen met deze blog.

zondag 30 oktober 2016

Pompoenbrood

Vroeger at ik nooit pompoen. Mijn moeder vond pompoen niet lekker en dus kookte ze het niet (hetzelfde gold overigens voor biet en savooiekool). Tegenwoordig eet ik regelmatig pompoen, bijvoorbeeld in een tajine (samen met wortel als zoete tegenhanger van de pittige kruiden), in een goed gevulde maaltijdsalade (waarover in de nabije toekomst meer, want ik heb weer een hele lekkere nieuwe salade!) of in dit pompoenbrood. Pompoenbrood is overigens (net als bananenbrood) eerder een cake dan een brood.
Op het moment ligt er een overvloed aan pompoenen in de winkel. Ik hoorde op de radio dat menig moeder hem tegenwoordig koopt om er een Halloween-pompoen van te knutselen en hem vervolgens de kliko in mietert omdat ze geen idee heeft wat ze er anders nog mee kan doen. Nou vind ik het prima als er gespeeld wordt met eten, maar laten we het vervolgens dan wel gewoon opeten!
De pompoenpuree maak ik meestal al eerder, bijvoorbeeld op het moment dat ik de andere helft van de pompoen verwerk in de maaltijdsalade.
Als je toevallig geen oud pompoennetje hebt liggen en wat lui aangelegd bent, in sommige winkels schijn je ook kantenklare blikjes pompoenpuree te kunnen kopen.

Pompoenpuree
Verwarm de oven voor op 180 graden.
Snijd de pompoen in stukken en vet in met een klein beetje olie. Leg ze op een bakplaat en laat ze in circa 35-40 minuten in de oven gaar worden. Laat afkoelen en verwijder de schil. Prak de pompoen fijn (of doe dit in de keukenmachine).
Je kunt de pompoen ook koken, in plaats van in de oven laten garen. Dit gaat een stuk sneller, maar ik vind zowel de consistentie als de smaak van de pompoen dan minder (wat wateriger). In dat geval schil ik de pompoen. Breng de pompoen in water aan de kook. Laat de pompoen in 10-15 minuten gaar worden. Giet af en laten even uitstomen voordat je de pompoen fijnprakt.

Pompoenbrood
Ingrediënten
65g kokosolie (kort verhit zodat deze vloeibaar is)
80g honing (meer of minder afhankelijk van wat voor zoetekauw je bent)
2 eieren
Halve (fles)pompoen zonder pitten/ 250g pompoenpuree
60g melk
1 tl vanille extract
175g tarwe-/speltmeel (of iets meer als je pompoenpuree vrij vochtig is)
½ tl kaneel
¼ tl nootmuskaat
¼ tl gemalen gember (of wat versgeraspte gember)
(Soms vervang ik bovenstaande kruiden door een ruime theelepel speculaaskruiden, net anders en ook erg lekker)
1 tl bakingsoda
½ tl bakpoeder
½ tl zout
Handje grof gehakte pecannoten en evt. wat pompoenpitten

Warm de oven voor op 165 graden.

Meng olie, honing en eieren. Voeg de pompoenpuree, melk en vanille extract toe en klop even door. Voeg vervolgens alle droge ingrediënten in 1 keer toe en meng het geheel kort tot een egaal beslag. Stort dit in een ingevette cakevorm en plaats in de oven. Controleer het pompoenbrood na 55 minuten met een satéprikker. Indien de prikker er droog uitkomt is het pompoenbrood gaar, is de prikker nog een beetje vochtig, geef het pompoenbrood dan nog een paar minuutjes extra in de oven.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten